கவிகோ அப்துல் ரகுமான் அவர்களின் படைப்பு
1. பித்தன்
2. ஆலம்பிகை
3. அவளுக்கு நிலா என்று பெயர்
4. இது சிறகுகளின் நேரம்
5. கம்பரின் அரசியல் கோட்பாடு
6. மின்மிநிகளுக்கு ஒரு கடிதம்
7. நவ கவிதை
8. ரகசிய பூ
9. முத்தங்கள் ஓய்வதில்லை
10. சுட்டு விரல்
11. நிலவில் இருந்து வந்தவன்
12. தன் சொந்த சிறகு
13. மகரந்த சிறகு
14. கடவுளின் முகவரி
15. பால் வீதி
16. நேயர் விருப்பம்
17. பசி எந்த சாதி
18. நெருப்பை அணைக்கும் நெருப்பு
19. விதைபோல் விழுந்தவன்
20. முட்டை வாசி
21. காக்கை சோறு
22. தொலைபேசி கண்ணீர்
23. மரணம் ஒரு முற்று புள்ளி அல்ல.
அப்துல் ரகுமான் என்பவர், ஒரு பித்தன். ஆலம்பிகை என்ற பெண்ணுக்கு அவளுக்கு நிலா என்று பெயர் வெச்ச நேரம் இது சிறகுகளின் நேரமபோசாம். அவர் கம்பனின் அரசியல் கோட்பாடு படிச்சிட்டு, அந்தே பொண்ணுக்கு மின்மினிகள் ஒரு கடிதம் எழுதினார். அந்தே கடிதத்தில் நவ கவிதையாக எழுதினார் அந்தே கவிதையில ரகசியமா ஒரு பூ வ கொடுத்து, முத்தங்கள் ஓய்வதில்லை என்று சொல்லி, இந்தே கவிதை எல்லாத்தையும் தன்னுடைய சுட்டு விரல் ல எழுதி, இந்தே கவிதையை நிலவில் இருந்து வந்தவன் கிட்ட தன் சொந்த சிறகு மற்றும் மகரந்த சிறகையும் கொடுத்து கடவுளின் முகவரிக்கு பால் வீதி பக்கமாக கொண்டுபோய் கொடுக்க சொன்னார். கொண்டுபோய் கொடுக்கற வழியில அவர் நேயர் விருப்பமாக பசி எந்த சாதி மற்றும் நெருப்பை அணைக்கும் நெருப்பு என்ற படலை கேட்டான் பாட்டை கேட்டவுடனே அவன் விதைபோல் விழுந்து இறந்துவிட்டான் இறந்தவனுக்கு முட்டை வெச்சி காக்காக்கு சோறு வெச்சி படைச்சாங்க நடந்ததை எல்லாத்தையும் அப்துல் ரகுமான் அந்தே பொண்ணுகிட்ட தொலைபேசியில் கண்ணீர் விட்டு சொன்னார் மரணம் ஒரு முற்று புள்ளி அல்ல என்று .
1. பித்தன்
2. ஆலம்பிகை
3. அவளுக்கு நிலா என்று பெயர்
4. இது சிறகுகளின் நேரம்
5. கம்பரின் அரசியல் கோட்பாடு
6. மின்மிநிகளுக்கு ஒரு கடிதம்
7. நவ கவிதை
8. ரகசிய பூ
9. முத்தங்கள் ஓய்வதில்லை
10. சுட்டு விரல்
11. நிலவில் இருந்து வந்தவன்
12. தன் சொந்த சிறகு
13. மகரந்த சிறகு
14. கடவுளின் முகவரி
15. பால் வீதி
16. நேயர் விருப்பம்
17. பசி எந்த சாதி
18. நெருப்பை அணைக்கும் நெருப்பு
19. விதைபோல் விழுந்தவன்
20. முட்டை வாசி
21. காக்கை சோறு
22. தொலைபேசி கண்ணீர்
23. மரணம் ஒரு முற்று புள்ளி அல்ல.
அப்துல் ரகுமான் என்பவர், ஒரு பித்தன். ஆலம்பிகை என்ற பெண்ணுக்கு அவளுக்கு நிலா என்று பெயர் வெச்ச நேரம் இது சிறகுகளின் நேரமபோசாம். அவர் கம்பனின் அரசியல் கோட்பாடு படிச்சிட்டு, அந்தே பொண்ணுக்கு மின்மினிகள் ஒரு கடிதம் எழுதினார். அந்தே கடிதத்தில் நவ கவிதையாக எழுதினார் அந்தே கவிதையில ரகசியமா ஒரு பூ வ கொடுத்து, முத்தங்கள் ஓய்வதில்லை என்று சொல்லி, இந்தே கவிதை எல்லாத்தையும் தன்னுடைய சுட்டு விரல் ல எழுதி, இந்தே கவிதையை நிலவில் இருந்து வந்தவன் கிட்ட தன் சொந்த சிறகு மற்றும் மகரந்த சிறகையும் கொடுத்து கடவுளின் முகவரிக்கு பால் வீதி பக்கமாக கொண்டுபோய் கொடுக்க சொன்னார். கொண்டுபோய் கொடுக்கற வழியில அவர் நேயர் விருப்பமாக பசி எந்த சாதி மற்றும் நெருப்பை அணைக்கும் நெருப்பு என்ற படலை கேட்டான் பாட்டை கேட்டவுடனே அவன் விதைபோல் விழுந்து இறந்துவிட்டான் இறந்தவனுக்கு முட்டை வெச்சி காக்காக்கு சோறு வெச்சி படைச்சாங்க நடந்ததை எல்லாத்தையும் அப்துல் ரகுமான் அந்தே பொண்ணுகிட்ட தொலைபேசியில் கண்ணீர் விட்டு சொன்னார் மரணம் ஒரு முற்று புள்ளி அல்ல என்று .
EmoticonEmoticon